Dag 26

01-03-2016 Ohakune - Rotorua

Vanochtend liep de wekker om 07.00 uur af. Niet dat we er gelijk uit gingen, maar zo konden we wel lekker rustig opstaan. Dit keer was het ontbijt in het woonhuis met nog vier andere gasten die gisteravond zijn aangekomen. En omdat Gulliver nog even vroeg om te gaan spelen bij de rivier, reden we pas om 10.00 uur weg. Het weer was dit keer prachtig en ook de temperatuur was heel erg aangenaam. In het dorp hebben we eerst weer een bakkie gedaan. Dit keer een ‘take away’ bij het Mountain Rock Café. Vervolgens namen we middenin het dorp plaats op het bankje bij de ‘free wi-fi zone’, heerlijk in het zonnetje. Zo gingen we een half uurtje later pas echt op pad. Het eerste stukje was hetzelfde als naar het Chateau Tongariro, maar nu met beter zicht. Op een gegeven moment zagen we het bordje met de aanduiding van de 'Tongariro Crossing'. We zijn toen toch maar even afgeslagen. Na zeven kilometer ‘gravel road’ kwamen we bij de parkeerplaats. Deze was aardig vol, maar langs de kant vonden we nog net één gaatje. Hier had het dus eigenlijk moeten gebeuren, maar helaas, dit bewaren we voor een volgende keer. We weten nu in ieder geval waar we moeten zijn. Om toch iets geproefd te hebben van de 'Tongariro Crossing', hebben we de eerste kilometer gelopen. Bij het paaltje met de aanduiding van de eerste kilometer hebben we nog wat mooie foto’s kunnen maken. Juist nu was de top heel even zichtbaar. Even later verdween die weer achter de wolken. Vervolgens zijn we omgedraaid en teruggelopen naar de auto, zodat we onze weg richting het noorden weer konden vervolgen. Een prachtige glooiende weg! Bij het plaatsje Tongariro, wat eigenlijk geen plaatsje was, want de huisjes hebben we gemist, zagen we ineens stoom uit Mt. Tongariro komen. Je zou d’r lopen! Dat schouwspel moest natuurlijk even worden vastgelegd op de foto. In Turangi werd het tijd voor de lunch, het was immers al 13.30 uur. We zagen een mooie moderne Taverne middenin het centrum. Het was er echter druk met een hoop herrie en een broodje maken zou een half uurtje duren. Dan maar ernaast naar de supermarkt voor broodjes met kaas. Deze hebben we even later op een picknickplekje aan de rand van Lake Taupo opgegeten. Vervolgens liep de weg mooi langs het meer naar het gelijknamige dorp. In Taupo hadden ze overigens mooie pandjes staan. Niet verkeerd! Even voorbij het plaatsje zijn we gestopt bij de ‘Huka Falls’, niet de mooiste, of grootste waterval van Nieuw Zeeland, maar wel de krachtigste. En het water was zo mooi helder blauw. Tja, het was even toeristisch, maar wel mooi. Niet veel verder had je de ‘Craters of the Moon’. Inderdaad een maanlandschap met kraters waaruit stoom kwam. Inmiddels was het geheel bewolkt geworden, maar met als die stoom en warmte, was de temperatuur nog steeds goed. Om de rondwandeling door het maanlandschap te kunnen lopen, moest je acht dollar (omgerekend € 5,50) entree betalen, maar het was zeker de moeite waard. En gelukkig waren er niet zo heel veel mensen. Om 16.30 uur reden we naar onze eindbestemming in Ngakuru, een half uurtje ten zuiden van Rotorua. Mijn eigen telefoon had zelfs geen GPS-ontvangst, maar gelukkig die van Moppie wel, anders was het niet te vinden. De navigatie nam de kortste route, maar zeker niet de makkelijkste. Eenmaal in de buurt van de lodge hadden we alleen maar ‘gravel road’. Gelukkig wist de navigatie de weg zodat we rond 17.45 uur arriveerden bij de Rototaha Lodge. We werden door Mandy en Hugh verwelkomt met een bakje koffie en eigen gemaakte koekjes. Even later werden we naar ons huisje gebracht. Nou ja huisje, zeg maar gerust een huis. En wat een prachtig uitzicht en een rust! Ja, echt heel rustig hier, zelfs geen mobiel bereik en ook geen internet. En wat waren we blij dat we de accommodatie inclusief diner hadden geboekt, anders moesten we nog weer een half uurtje naar Rotorua rijden. Om 19.30 uur kwam Mandy het eten brengen zodat we lekker met z’n tweetjes in ‘ons’ huisje konden blijven. Ze had een lekker voorgerechtje gemaakt van gegrilde zalm en komkommer. Vervolgens zaten er nog drie schalen in de mand. Eentje met de salade van groenten uit eigen tuin, een aardappelgratin en kippenpootjes. Nou, dat ging er allemaal wel in. Heerlijk! Na afloop hebben we alles afgewassen en hebben we nog even lekker in de woonkamer gezeten. Pas nadat we alle foto’s weer hadden bekeken en het verhaaltje van vandaag geschreven was, werd het bedtijd. Inmiddels was het al wel weer 23.00 uur.