Dag 15

19-02-2016 Bruce Bay

Mmmm, toen we vanochtend de gordijnen open deden en naar buiten keken, regende het voor de verandering. Tja, we zullen het ermee moeten doen. Een reden temeer om nog eens terug te komen! Een voordeel is overigens dat je door de harde wind en de regen nauwelijks last had van de sandflies. Ieder nadeel heeft ook zo z’n voordeel! Eerst hadden we weer een lekker ontbijtje met ook weer een warm gedeelte. Naast de 'scrumbled eggs' voor mij een toast met avocado, champignons en tomaat. Ook nu weer kwamen de leuke verhalen op tafel. Zo vertelde de eigenaar John dat hij een aantal keer de ‘Coast to Coast Challenge’ heeft gedaan. Een soort dam tot dam loop, maar dan anders. Je begint aan de westkust met 3 km hardlopen, dan 55 km fietsen, gevolgd door 33 km hardlopen en weer 15 km fietsen, dan 67 km kajakken en tot slot nog eens 70 km fietsen, zodat je aan de oostkust bij Christchurch finisht. Iets voor jou Mieke? Voor meer details check de site: http://www.coasttocoast.co.nz/the-race/race-profile/. Overigens is er morgen (zaterdag) een triathlon in Wanaka (http://www.challenge-wanaka.com/about/). Vandaar dat we daar van de week veel hardlopers en fietsers zagen. Voor ons stond er geen echte 'challenge' op het programma voor vandaag, dan alleen de regen trotseren. Om 09.30 uur reden we richting de gletsjers. Na een half uurtje kwamen we in Fox Glacier, maar voor meer vertier moesten we nog even doorrijden naar Franz Josef. Eerst werd het tijd voor een bakkie koffie in het Aviator Café. Dat bleek naast de plaatselijke cinema te zitten. En met het slechte weer leek ons dat een prima optie. Er draaide een mooie film over de gletsjers. Dus niet veel later zaten we in heerlijke bioscoopstoelen en bekeken we de gletsjers vanuit een helikopter. Een prachtige film! Toen we weer buiten stonden, was het zowaar droog. Op naar de gletsjers! Voordat we aan de 'hike' begonnen, kochten we eerst nog wat broodjes bij het plaatselijke bakkertje. Maar ondanks dat het wederom begon te regenen, was er bij de Franz Josef Glacier geen parkeerplekje meer te vinden. We besloten daarom al richting ‘huis’ te rijden en de 'hike' te doen bij de Fox Glacier. Eenmaal daar aangekomen was er gek genoeg zat parkeergelegenheid. Zo gek bleek dat echter niet, want de wandelpaden waren vanwege de zware regenval gesloten. Dan toch maar weer naar de Franz Josef Glacier. En jawel, inmiddels waren er wat parkeerplekjes vrij. Uiteindelijk begonnen we op 14.30 uur aan de 'hike' naar de gletsjer. Het eerste stukje ging weer door een bos met varens. Eenmaal uit het bos begon het weer aardig te plenzen. We hebben toen even tegen een rotswand gewacht totdat het iets minder werd. Vervolgens gingen we de open vlakte op. Uiteindelijk werd het zelfs droog. Hadden we dus toch nog een ietsiepietsie mazzel. We liepen door totdat we niet verder konden en hadden goed zicht op de gletsjer. Toen we weer terugliepen, begon het weer iets te spetteren en als we dan soms achterom keken naar de gletsjer, was die nauwelijks meer te zien. Terug bij de auto hadden we een medepassagier die graag mee wilde. Nee, d’r zat een klein vogeltje op de buitenspiegel te tjilpen. Maar toen ik vroeg of ie op de achterbank wilde zitten, vloog ie weg. Inmiddels was het 17.00 uur en nog ruim een uur terugrijden naar Bruce Bay. Even snel douchen en de borrel kon weer beginnen. Dit keer weer met andere gasten, alleen David uit Engeland kende we al van gisteren. Nieuw was een echtpaar met zoon uit Amerika. Het hoofdgerecht was dit keer rode poon gevolgd door een overheerlijk dessert. Jawel, om toch iets van het dessert te proeven, vroeg ik om een kwart portie. Daarna kwamen, met de nodige wijn, nog de mooie verhalen op tafel. Een hele gezellige avond! En dan hopen dat we morgen weer eens bereik hebben met de telefoon, al doet internet het hier fantastisch. We gaan het meemaken!